1. طرح یک سوال : «مرگ بر … » را برای چه دولتی به کار بریم ؟
از 13 آبان 58 تا 13 آبان 88 حوادث فراوانی روی داده است که وضعیت دانشجویان به اصطلاح خط امامی را از تسخیر لانه به تسخیر اوین کشاند.همین حوادث فراوان ست که کار را به جایی رسانده که حکومت بجای خوشحالی از فرارسیدن روزهایی برای تجمع مردم،زانوی غم بغل گرفته که با سیل معترضان با دولت م مخالفانی که شعارهای غیر عرف چنین روزهایی را می دهند چه کند.شعارهایی که از غرب به شرق چرخش داشته و همه شعارها در «مرگ بر » مشترک هستند ولی اینک بجای مرگ بر آمریکا ،مرگ بر روسیه جلب توجه می کند.اما چیزی که مهم است و نباید فراموش شود این ست که نباید اشتباه 3 دهه اخیر را مرتکب شویم و صرفا بر یک کشور متمرکز شویم و گمان کنیم دیگری به نفع ماست.خیر،هر کشوری تنها به فکر منافع خود است،از آمریکا تا روسیه.مهم ما هستیم که در تعامل با آنان روشی را اتخاذ کنیم که به نفع منافع ملی مان باشد امری که اینک در نظر گرفته نمی شود.دولت فعلی از شرق گرفته تا غرب باج می دهد و دریغ از سودی برای ملت،البته شاید سودی برای دولت داشته باشد که دارد و دیدیم در خرداد ماه!ولی آنچه مهم است منفعت ملی ست،ملت و مردم،مردم هستند که ماندگارند و الا دولت هایی که با قهر مردم از آنان رو به زوال می روند در ارجحیت نیستند.پس اگر در 13 آبان تصمیم گرفتید شعار مرگ بر دهید،کمی هم درنگ کنید که آیا این مرگ بر گفتن به سود منافع ملت است؟آیا اصلا نیازی به مرگ بر گفتن هست؟آیا زمان آن نرسیده که بجای مرگ بر کشوری بیگانه شعارهایمان را بر دین فروشان و نامردمان داخلی معطوف کنیم؟
2. عکس نوشت
دیدن تصاویر راهپیمایی ها و تظاهرات مردم در سال 57 و مقایسه آنها با تظاهرات و راهپیمایی های مردمی در سال 88 نشان می دهد که اولا،تاریخ در حال تکرار شدن است و دوم اینکه واقعا عبرت نگرفتن از تاریخ تا کی ؟
جمهوریت 